Nadležnost Ustavnog suda je prema Ustavu u cjelini ustavna materija (materia constitutionis), što znači da je propisana samim Ustavom, a ne aktima niže pravne snage.

Ustavom donijetim i proglašenim 22. oktobra 2007. godine, u samostalnoj i nezavisnoj državi Crnoj Gori, Ustavni sud je ustanovljen kao poseban organ, izdvojen od ostalih vlasti, koji štiti ustavnost i zakonitost, odnosno ustavno-pravni poredak i ljudska prava i slobode zajemčene Ustavom. Ustavni sud Crne Gore, kao čuvar ustavne demokratije, predstavlja izuzetnu, supsidijarnu vlast koja odlučuje u situacijama kada ostali organi vlasti ne rješavaju sporove u skladu sa ustavnim načelima. 

U skladu sa odredbama člana 149 Ustava Crne Gore,  Ustavni sud odlučuje o: 

1) o saglasnosti zakona sa Ustavom i potvrđenim i objavljenim međunarodnim ugovorima;
2) o saglasnosti drugih propisa i opštih akata sa Ustavom i zakonom;
3) o ustavnoj žalbi zbog povrede ljudskih prava i sloboda zajamčenih
Ustavom, nakon iscrpljivanja svih djelotvornih pravnih sredstava;
4) da li je predsjednik Crne Gore povrijedio Ustav;
5) o sukobu nadležnosti između sudova i drugih državnih organa, između državnih organa i organa jedinica lokalne samouprave i između organa jedinica lokalne samouprave;
6) o zabrani rada političke partije ili nevladine organizacije;
7) o izbornim sporovima i sporovima u vezi sa referendumom koji nijesu
u nadležnosti drugih sudova;
8) o saglasnosti sa Ustavom mjera i radnji državnih organa preduzetih za vrijeme ratnog i vanrednog stanja;
9) vrši i druge poslove utvrđene Ustavom.
Ako je u toku postupka za ocjenu ustavnosti i zakonitosti propis prestao da važi, a nijesu otklonjene posljedice njegove primjene, Ustavni sud utvrđuje da li je taj propis bio saglasan sa Ustavom, odnosno sa zakonom za vrijeme
njegovog važenja. Ustavni sud prati ostvarivanje ustavnosti i zakonitosti i o uočenim pojavama neustavnosti i nezakonitosti obavještava Skupštinu.